HNB, czyli dzieci (i rodzice) o większych potrzebach

Są takie dzieci, które potrzebują od rodziców więcej ciepła, tulenia, bliskości i cierpliwości. Po angielsku nazywa się je High Need Babies, HNB – dzieci o większych potrzebach. Wszystko jest z nimi w porządku. Ale ich rodzicom przydadzą się zrozumienie i wsparcie.

HNB, czyli po naszemu “hajnid”

Otoczenie mówi czasem o takich dzieciach: beksy. Niektórzy określają je okrutnie jako te „bachory”, które ciągle ryczą i(!!!) i terroryzują swoich rodziców. Ja lubię określenie, którego nauczyła mnie Justyna Dąbrowska, psycholożka i założycielka miesięcznika „Dziecko” – dzieci nieutulone. W tym terminie widzę rozwiązanie problemu: krzyczące wciąż niemowlę można utulić, trzeba tylko tego przytulenia więcej niż się ktokolwiek spodziewał.

Pomiędzy mamami krąży także ładne spolszczenie angielskiego HNB: hajnid. „Mam małego hajnida” – i wszystko jasne. To znaczy, że robisz kanapkę jedną ręką, bo drugą trzymasz przytulone do siebie dziecko. To znaczy, że wieczorem nie położysz spać dziecka, by posiedzieć z przyjaciółmi. Albo kładziesz się spać z maluchem, albo jesteś w towarzystwie, ale z ciepłą przylepką, która przysypia na twoim brzuchu.

HNB – dlaczego dziecku tak się trudno się rozstawać z matką?

Takie dzieci są „nieodkładalne”. Maleństwo zasypia przy piersi, chcesz więc uwolnić się spod słodkiego ciężaru, żeby przez chwilę móc się zająć czymś innym: pójść do łazienki, zrobić sobie jedzenie, nastawić pranie, rozciągnąć się.

Powoli, niczym mistrz tai-chi wstajesz z dzieckiem u piersi i jak na filmie w zwolnionym tempie przemieszczasz się w stronę łóżeczka. Pochylanie się nad materacem trwa wieczność, niemal nie oddychasz, żeby nie robić hałasu. Jakimś cudem wygrywasz walkę z grawitacją i niemowlę jak w stanie nieważkości przemieszcza się na twoich ramionach do łóżeczka. Nie wierzysz własnemu szczęściu: nie obudziło się!

Jeszcze trzymasz twarz blisko niego, by nagłym odsunięciem nie poruszyć powietrza. W końcu jak na kadrze z filmu „Przyczajony tygrys, ukryty smok” przesuwasz się miękko w stronę drzwi pokoju. I wtedy, gdy już już wydaje się, że masz dla siebie kwadrans, słyszysz płacz.

High Need Babies – cechy charakterystyczne

Dzieci HNB odczuwają stałe dążenie do jak największej bliskości z opiekunem ze względu na fakt, że czują się wtedy bezpiecznie. Niestety nie znoszą sprzeciwu w przypadku prób odłożenia ich do łóżka czy wózka choćby na chwilę. Dlatego mówi się, że ciągłe noszenie i przytulanie takiego niemowlęcia jest w zasadzie nieodłącznym elementem opieki nad dzieckiem wysoko wrażliwym.

HNB a słowa krytyki – dlaczego to NIE JEST twoja wina?

Rodzina i znajomi na zmianę ci współczują i cię krytykują. Zdaniem niektórych, to twoja wina: za bardzo przyzwyczaiłaś dziecko do noszenia i przytulania, to teraz masz. Nie mają racji. 

Przez dziewięć miesięcy ciąży dziecko przyzwyczaiło się do noszenia, kołysania i ciepła. Owszem – każde dziecko było w brzuchu mamy, a nie każde chce na ręce non-stop (choć większość chce). Ale dzieci są różne i różnie przechodzą proces adaptacji do życia po porodzie. W różnym stopniu też są wrażliwe na bodźce płynące z otoczenia. Niektóre potrzebują więcej uspokojenia, a najlepszym uspokajaczem są dotyk i bliskość mamy lub taty.

HNB i niezwykła intuicja matki

Jeśli masz małego hajnida, postaraj się nie przejmować opiniami otoczenia i skupić na tym, co podpowiada ci intuicja. To wspaniałe narzędzie, jakie natura daje ci, by pomóc w odczytywaniu potrzeb dziecka. I nie chodzi tu o jakąś magię – dostrojenie emocjonalne matki i dziecka jest naukowo udowodnionym faktem. W początkach macierzyństwa u matki szczególnie aktywna jest prawa półkula mózgu, odpowiedzialna za rozumienie emocji. Mama naprawdę wie więcej o tym, co przeżywa jej dziecko niż stojący z boku obserwator.

Ale obserwator – życzliwy, mądry i wspierający – także się przydaje. To powinien być ktoś, kto dobrze ciebie zna, ale też rozumie, czym jest macierzyństwo, jak przebiega rozwój dziecka. Warto jedną taką osobę mieć w swoim otoczeniu. Po co? Z dwóch powodów.

HNB – empatia daje siłę

Bliska, wspierająca osoba daje człowiekowi coś zarówno prostego, jak i bardzo potrzebnego: empatię. Potrafi powiedzieć: widzę, jak się starasz; musi ci być trudno; możesz mi się zwierzyć; nie oceniam cię, tylko wspieram. Ważne jest, by móc komuś powiedzieć to, co czuje każda mama, tylko zwykle nie przyznaje się do tego: czasem mam serdecznie dość. O macierzyństwie zwykle mówi się jako o wspaniałym przeżyciu, o szczęściu, miłości i rozczuleniu. Ale każda kochająca mama jest także zmęczonym człowiekiem, którego potrzeby czekają na realizację. Chciałaby się wyspać, zregenerować, odpocząć, wrócić do dawnego życia. Mama dziecka „nieutulonego” – szczególnie. Jej uwaga jest napięta non stop, a to niezwykle drenuje z energii.

Matka i dziecko HNB, czyli zobaczyć się w lustrze

Drugi powód, dla którego w początkach rodzicielstwa warto mieć przy sobie kogoś, kto potrafi spokojnie ocenić sytuację jest taki: rodzicom, jak każdemu człowiekowi, który robi ważne rzeczy, potrzeba czasem informacji zwrotnej. Życzliwy bliski człowiek może być dla nas takim „lustrem”, które pokaże, w jakim jesteśmy stanie i nastroju.

Rzecz w tym, że dziecko patrzy w twarz mamy i z niej wyczytuje, czy jest bezpieczne. Z twarzy mamy, z jej spojrzenia dowiaduje się, czy jest się czego bać. Jeśli twarz mamy jest napięta i niespokojna, jeśli w jej oczach widać lęk albo smutek, dziecko czuje zagrożenie. Pod tym względem niemowlę ma niezwykle czułe „radary”. Dostrzega, jeśli mama uśmiecha się na pokaz, a w środku przeżywa lęk, niepokój, czuje się osamotniona, smutna.

Jak wygląda dzień z dzieckiem HNB?

W tym przypadku trudno jest mówić o stałym rytmie dnia, jak to bywa u małych dzieci, zwłaszcza niemowląt. Najważniejszą cechą dzieci potrzebujących szczególnej uwagi wpływającą na rytm każdego dnia i nocy jest fakt, że śpią bardzo niewiele. Czasem może ci się wręcz wydawać, że nie śpią w ogóle, nawet pomimo dużego zmęczenia. Aktywność maleństwa rozpoczyna się już zwykle wczesnym rankiem, choć tak naprawdę pory jego drzemania i karmienia nie są do przewidzenia. Jednego dnia pociecha zaśnie już o godzinie 19:00 (oczywiście po odpowiednich działaniach wyciszających i uspokajających ze strony rodzica), innego będzie bardzo aktywna do późnych godzin wieczornych, a nawet nocnych.

Takie warunki ograniczają możliwości zaplanowania konkretnego dnia. W każdym ogólnym harmonogramie codziennych czynności należy uwzględniać fakt, że ich wykonanie może uniemożliwić zachowanie dziecka, przy którym trzeba się uważnie wsłuchiwać w jego bieżące potrzeby. Pogodzenie się z takim stanem pomoże Ci także z większym spokojem podejść do wypełniania rutynowych, domowych obowiązków.

W przypadku high need baby objawy mogą utrudniać normalne funkcjonowanie rodzica – wówczas dużą pomocą dla mam okazuje się najczęściej chusta albo nosidło ergonomiczne, dzięki którym ciągle mają malucha przy sobie. Jednocześnie uwalniają one ręce, co pozwala zająć się jednocześnie innymi zadaniami. Bywają jednak HNB, które nie akceptują takiego gadżetu: wtedy rutyną staje się spędzanie większej części dnia z wtulonym w Ciebie maleństwem.

Masz dziecko z HNB? Nie wstydź się prosić o pomoc

Bycie mamą, szczególnie dziecka, które nieustannie domaga się uwagi, jest bardzo trudne. W takiej pracy, od której nie ma właściwie urlopu, potrzeba wsparcia, zrozumienia, pomocy. Warto o nią prosić. Jeśli coś sprawia trudność – warto o tym porozmawiać z zaufaną osobą. Czasem potrzeba wsparcia psychologa, zwłaszcza jeżeli otoczenie nie jest sprzyjające.

Warto pamiętać, że przynajmniej kilkanaście procent matek przeżywa depresję poporodową. Koniecznie trzeba ją leczyć, skorzystać z terapii, czasem także leków – są leki, które bezpiecznie można brać podczas karmienia piersią. Osobie w depresji bardzo trudno jest budować z dzieckiem więź. Z tego powodu tak istotne jest wsparcie najbliższych i okazanie zrozumienia rodzicom HNB. Praktycznym wymiarem pomocy może być też doraźna opieka nad dzieckiem, dzięki czemu mama HNB będzie mogła poświęcić kilka chwil dla siebie, np. wyjść na spacer, wziąć relaksującą kąpiel czy w spokoju zjeść ulubiony posiłek. Nastawienie otoczenia jest także wyraźnie wyczuwalne przez samo dziecko. Emocje mu towarzyszące znacząco wpływają na jego rozwój i kształtowanie się osobowości.

High Need Babies są wspaniałe

Wracając do High Need Babies: jeśli masz takie właśnie, nieutulone dziecko, nie martw się o nie. Zgodnie z tym, co podpowiada ci intuicja, reaguj na jego potrzeby. Wspieraj je, dawaj mu  poczucie bezpieczeństwa. Nasyć je bliskością. Takie dzieci, tulone i rozumiane, wyrastają na wspaniałych ludzi. Często jest tak, że potrzebują dużo bliskości i zrozumienia przez pierwsze lata życia, a potem nagle robią rozwojowy krok naprzód. Nasycone miłością i akceptowane przez rodziców bezwarunkowo, mają silne poczucie własnej wartości. Mogą być wrażliwe i uważne, ale świetnie dają sobie radę z wyzwaniami.

Inteligencja HNB

Warto mieć świadomość tego, że poza dobroczynnym wpływem takiej wrażliwości na rozwój emocjonalny dziecka o większych potrzebach, znaczenie ma tutaj także jego rozwój intelektualny. Jeśli będziesz reagować na sygnały niemowlęcia, a później odpowiednio wcześnie nauczysz dziecko samemu odczytywać symptomy świadczące o jego szczególnym temperamencie, w przyszłości taka wysoko wrażliwa osoba będzie odznaczała m.in.:

  • umiejętnością szybkiego uczenia się i przyswajania informacji;
  • spostrzegawczością;
  • wyjątkowo analitycznym myśleniem;
  • wyczuleniem na niuanse;
  • pozytywnym wykorzystywaniem własnej intuicji.

High Need Baby – test

Jeżeli nie masz pewności, czy jesteś mamą HNB, przeanalizuj waszą relację i odpowiedz sobie na kilka prostych pytań. Dotyczą one przede wszystkim trybu jedzenia oraz zachowania dziecka w trakcie snu i podczas pobytu na rękach. Istotne jest także to, w jaki sposób twoje maleństwo traktuje zabawki. Zastanów się więc, czy:

  • przez pierwsze trzy miesiące życia twoje dziecko spało spokojne i budziło się w tylko w uzasadnionych przypadkach, czy wstawało co kilka minut z płaczem lub krzykiem;
  • dziecko je posiłki w regularnych odstępach czasu co kilka godzin, czy też co kilkanaście minut;
  • dziecko zwykle zasypia po odłożeniu do łóżeczka lub kołyski z ewentualnym wspomaganiem kołysanki czy szumu maskotki, czy jego odłożenie graniczy z cudem;
  • dziecko płacze, jeśli ma konkretny powód (głód, mokra pielucha, choroba, ząbkowanie itp.), czy płacze niemal bez przerwy, choć wyniki badań lekarskich są w normie;
  • dziecko interesuje się nowymi zabawkami i ma swoje ulubione, czy może nie bawi się samodzielnie i chce spędzać czas wyłącznie na rękach rodzica.

Jeśli drugie warianty odpowiedzi są bliższe twojej sytuacji, prawdopodobnie jesteś rodzicem dziecka wysoko wrażliwego.

Jeśli masz potrzebę lepszego zrozumienia i wsparcia, poszukaj w internecie rodziców innych HNB. Przeczytaj „Księgę wymagającego dziecka” autorstwa Marthy i Williama Searsów (wyd. Mamania), prekursorów Rodzicielstwa Bliskości. Oni sami zmierzyli się w swoim rodzicielstwie z wyzwaniem, jakim jest dziecko o dużych potrzebach. Znają zjawisko HNB zarówno jako rodzice, jak i eksperci (pielęgniarka i pediatra).

Mów sobie także każdego dnia, że jesteś wystarczająco dobrym rodzicem. Dbaj o siebie. Pamiętaj, że to właśnie twój uśmiech i spokój dają dziecku szczęście. 

Koszmary senne u niemowląt – dlaczego się zdarzają i jak ukoić maluszka?
Skoki rozwojowe u dziecka

Komentarze (15)

  1. Anna

    Dopiero po lekturze tego artykułu odkryłam, że byłam mama HNB .W wychowaniu w pierwszych 2 latach życia pomagała mi mama cały czasposwiecalam małemu, musiałam z nim nawet zasypiać, dzisiaj ma 30 lat własną rodzinę i jest wspaniałym synem ,lubiany kolegom i docenianym pracownikem z dużymi osiągnięciami już na stanowiskach kierowniczych . Dopiero teraz gdy zmęczenie przeszło tęsknię za tymi chwilami gdy nosiłam go na rękach

  2. Maria

    Mój syn ma 18 miesięcy a dalej krok w krok za mną, w nocy terroryzuje mnie około 8 razy, a o odstawieniu od cyca nie ma mowy najlepiej spał by z cycem w buzi . No ale cóż mam nadzieję, że w końcu prześpię jedną całą noc a moja przylepa zacznie być mniej uciążliwa.

  3. Pati

    Jeszcze,oprócz rozumienia noworodka, bardzo ważne tez jest rozumienie siebie jako rodziców – bardzo ważny temat tu został poruszony. Niestety często związki takie się rozpadają, bo kobieta skupia się tylko na dziecku, mężczyzna czuje się odtrącony, jest mu przykro..uważam ze trzeba poświecić troszkę czasu tez drugiej osobie..

    • Ann

      Mój facet ma dość naszego dziecka bo zaczęło u niego plakac i nie moze go uspokoic, dlatego ja sie nim zajmuje prawie cały czas… tutaj to ja potrzebowałabym wsparcia którego nie ma do końca

  4. Magda

    Kiedyś właśnie moja córeczka była takim hajneed’kiem, wtedy się wkurzalam, ale teraz ma już 4 latka i już się nie chce tak tulić. Nie wiem kiedy to minęło, ale tęsknie za tym. Dzieci zdecydowanie za szybko rosną, oj za szybko.
    Cieszcie się nimi póki nie dorosły 🙂

    • Marta

      Nawet sama nie wiedziałam jak bardzo potrzebowałam przeczytać taki tekst… Dziękuję serdecznie <3

    • Magda

      Jestem mama 3 hajnidów z czego najstarszy ma prawie 20 lat a najmłodszy 2,2 miesiące. Najstarszy dobry i ułożony, średni 9 lat i tez bardzo dobre, mądre dziecko tak wiec muszę się zgodzić z tym artykułem.
      Najmłodszy do teraz większości czasu przy mnie i muszę trzymać go za rękę lub nogę. Dopiero od dwóch tygodni przesypia większość nocy w łóżeczku. Ten artykuł przypomniał mi cały ciężki czas jaki mi zaserwował ale zarazem tez odwzajemniona i bezgraniczna jego miłość.

  5. Agata

    Ja z początku jak urodziłam, postanowiłam że nie będę nikogo prosić o pomoc. Jestem super mamą która daje sobie radę sama, ale szybko okazało się że jestem w błędzie 🙂 warto czasem poprosić kogoś o zostanie z maleństwem, czy to z mamą, babcią czy siostrą..warto mieć chociaż dwie godziny dla siebie, macierzyństwo to tak naprawdę ciężka praca, czasami bardzo ciężka. Życzę powodzenia wszystkim mamom oraz przyszłym mamom

    • Magdalena

      Zgadzam się ale problem pojawia się gdy dziecko nie chce z nikim zostawać od najmłodszych dni. Syna mogłam uśpić i oddać na ręce taty (w rożku i moim ciuchem żeby czuł zapach) i po 2-5 minutach budził się z płaczem !!!! Tylko go wzięłam na ręce odrazu się uspokajał a mężowi śmiał w twarz 🙄

  6. Iwona

    Najważniejsze to właśnie pamiętać, że jest się dobrym rodzicem. Może nie zawsze będziemy w stanie ugotować super obiad a podamy zupkę chińską, może dwa dni z rzędu nie wykąpiesz dziecka, a może nie wyjdziesz z nim na spacer… pamiętajcie,że dopóki kochacie swoje dzieci, jesteście najlepszymi matkami jakie mogłyby sobie wymarzyć…

  7. Marlena

    Depresja poporodowa to bardzo częste zjawisko, niestety unika się tego tematu. Ja sama miałam może nie depresje, ale Baby Blues… chyba najgorszy okres w życiu. Zewsząd słychać same zachwyty nad macierzyństwem, piękne zdjęcia dzieci na Facebooku i tak dalej… baby blues powinien mijać po paru tygodniach, a jeśli nie to wtedy staje się depresją. Bez pomocy z zewnątrz niestety nie da się samej rady 😞

  8. Asia

    Jak jest dziecko high need to automatycznie rodzic robi się też High need. Wiem coś o tym…z początku myślałam, że to normalne w pierwszych dniach..ale niestety. Najgorzej jest w lato, gdy jest 35-40 stopni na dworzu, maluch śpi na Tobie (i tobie i jemu jest gorąco) a każda próba odsunięcia go od siebie kończy się wyburzeniem 😕

  9. Patrycja

    Za to mi właśnie się trafiło HNB…. moje dziecko jest nieodkładalne.. nie mogę nic sama zrobić. Trochę się uspokoiłam czytając ten artykuł, widzę że nie jestem sama :)

  10. Basia

    Za to Mój syn do 7 miesiąca był spokojny i nie nosiłam go w dzień. Jedynie do spania bo tak to spokojnie się bawił a odkąd mu wychodzą zęby to jest istna masakra.ciągle chce na ręce i tylko do mnie :) więc robię tak ze go biorę i noszę góra 5 minut i odkładam. Po paru dniach takiego robienia syn nie ma takiego parcia na noszenie bo i tak wie że zaraz go odloze 😊

    • Malwina

      Jak czytam tego typu komentarze zwłaszcza pod artykułem dot hnb to nóż mi się w kieszeni otwiera. Po co ten komentarz? Mamy Panią pochwalić że tak wspaniale nauczyla Pani swoje dziecko odkładania do łóżeczka? A może to my mamy powinnyśmy sie również tego nauczyc? A moze wg Pani jestesmy gorszymi mamami bo hmmmm…. może nauczylysmy nasze dziecki tego że są ciagle na rekach? Otóż wg mnie nie zrozumiala Pani co oznacza hnb skoro pisze Pani cos takiego. Teraz proponuję przemnożyć (prawdopodobnie) razy kilka zachowanie Pani dziecka podczas wychodzenia ząbków i zroxumie Pani jak to jest być rodzicem hajnida.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Nawigacja
Zamknij

Mój Koszyk

Zamknij

Lista Życzeń

Great to see you here!

Hasło zostanie wysłane na podany adres email.

Twoje dane osobowe zostaną użyte do obsługi twojej wizyty na naszej stronie, zarządzania dostępem do twojego konta i dla innych celów o których mówi nasza polityka prywatności.

Masz już konto?

Zamknij

Zamknij

Kategorie